എന്റെ ഹൃദയത്തിന്റെ മിടിപ്പുകള്
നിനക്കു മതില്‍കെട്ടുകളൊ?
എന്റെ സ്നേഹത്തിന്റെ ബന്ധനം
നിനക്കു ചങ്ങലകെട്ടുകളൊ?
നീയൊരു പാവം പക്ഷിയും
ഞാന്‍ അതിന്റെ കൂടും ആണെന്നോ?
വിഹായസിന്റെ വിശാലതയിലേക്കു
ക്ഷണിക്കും ഇണക്കുരുവിയാകുന്നു ഞാന്‍.
നിന്റെ മനസിന്റെ പൂത്നോപ്പില്‍
പൂക്കാലം കൊതിക്കുന്ന സേവകനാകുന്നു.
പാതകളില്‍ ഇലകളായി വീണു നിന്റെ
പാദങ്ങള്‍ക്കു മൃദുലദയേകാന്‍ മോഹമാകുന്നു.
ഈ സ്നേഹത്തിന്റെ പൂക്കള്‍ക്കിടയിലെ
ചെറിയ മുള്ളുകളെ നീ ഭയപ്പെടരുതേ
നീ അരികിലില്ലെങ്കില്‍ ഞാനൊരു
മെഴുകു പോലെ ഉരുകിയൊലിക്കുന്നു.
ഹൃദയം മിന്നല്‍പിണര്‍ പോലെ പിടയുന്നു.
ആത്മാവ്‌ നിഴലു പോലെ മങ്ങുന്നു
ചങ്ങലകളൊ മതില്‍കെട്ടുകളൊ അല്ല,
ഞാന്‍ നിന്റെ ചിറകുകള്‍ ആവുന്നു.
നീയെനിക്കു ജീവിതത്തിന്റെ പൊരുളാവുന്നു.
Monday, February 25, 2008
Subscribe to:
Posts (Atom)